Opakuje se situace s Pochem. Tam taky šlo o to, zdali půjde Babiš se Zemanem do ostrého střřetu. Ovšem je tu jeden veliký, možná velikánský rozdíl.
Kdyby Česká republika neměla mít řádného ministra zahraničí (opravdu řádného nemá dodnes, ale titulárně řádného ano), bylo by to na pováženou. Když nebude mít ministra kultury, svět se nezboří. Kdo se, pánové, v dnešní světě stará o kulturu, že?
Toto když uvážíme můžeme čekat, že se hra potáhne, dokud to hradního pána bude bavit a to se vsaďme, že ho kvikot nějakých ústavních soudců bude lechtat v egu velmi, velmi dlouho.
Východ je zelený
Zpívalo se, že východ je rudý, od té doby rudá vyšisovala a nahradila ji zelená. Výsledek bude v jádru stejný, úpadek a druhořadost a záplava oslavných řečí. Sledujme jak se vytříbí nominace klíčových person unie. Manfred Weber je zřejmě mimo hru, především proto, že zastával na bruselské poměry rozumná stanoviska. Možné je vše, to nejhorší co by se mohlo stát je levicovo-zelená budoucnost. V Německu už nastala.
Nora mě probudila ve dvě ráno, ještě štěstí, že je Ljuba prč, ta by ji roztrhla jako hadici. Probudila mě, jak sebou mlela a funěla a mlaskala a přešlapovala a plácala ušima, prostě, byla hlučná.
Ach jo. Ona měla fald v pelechu. Musel jsem vstát, narovnat pelech, uložit čokla, přehodit přes něj dečku a pak jsem šel do své postele.
Nemohl jsme pak usnout, převaloval jsem se, funěl jsem a jen ušima jsem neplácal. Určitě jsem ji budil a možná že si na to ráno stěžovala Gari, ta spala jak dřevo. Je to hovado a ne princezna na hrášku.