Nemohu se nerozpomenout na své setkání s Jiřím Hromadou, tehdy šéfgayem, někdy před dvaceti lety: dělal jsem s ním interview o homosexualitě a manželství osob stejného pohlaví a samozřejmě že na přetřes došlo i i osvojování dětí. Šéfgay mne výmluvně ujišťoval, že něco takového nepřipadá v úvahu. No a vida, je to tady a jedna kresbička na webu rozpoutá hněvy.
Zajímavé je, jak často jsou aktivisté jakéhokoli druhu nedůtkliví a jak málo mají smyslu pro humor. Smrtonosná sebevážnost, to je jeden z určujících rysů aktivismu. Jakmile je to jenom trochu možné, ideologické stanovisko je vymáháno i právem, případně i silou - vzpomeňme na vražedné odezvy na karikatury Mohameda.
Zatím nikdo není chválabohu povinen být nadšený myšlenkou homosexuálních sňatků a tím méně osvojováním dětí. Jeden z aktivistických argumentů této debaty je ten, že Klaus nezkoumal postoje takto žijících a osvojených dětí. Jednak bych se nedivil, že zkoumal, protože zkoumání má v povaze, a zajímalo by mne, jak oponent ví, že nezkoumal, a pak taky, zdalipak existují tvrdá data o tom, zda zveřejnění jedné kresbičky na Klausově webu kohokoli poškozují.
Ano, i toto je součást neoviktoriánského pokrytectví, geniálně předvídaného Aldousem Huxleyem v románu Báječný nový svět, překládáno i jako Konec civilizace. Zatím tedy je to v rovině diskuse. Kéž by při tom zůstalo.
Pak jsem šel na snídani. Pokoj jsem měl v třetím patře. Chodbou se jde do předsíňky a tam jsou dveře čtyř výtahů. Knoflíky jsou společné. Zmáčknete knoflík „dolů“ a ten který je nejblíž vašemu patru a jede dolů, zastaví. Takže se otevřely dveře, nastoupil jsem, zmáčkl knoflík „přízemí“ a dveře se zavřely, zahučelo to a dveře se otevřely, abych zjistil, že jsem nadále ve třetím patře. To jsem opakoval třikrát. Pak přišel pán s taškou a nastala pěkná chvilka. Řekl jsem mu, že to nefunguje. Podíval se na mne a usoudil, že nejsem ten správně bystrý člověk, který kvalifikovaně ocení funkcionalitu zdviže. Vešel dovnitř a nechal si tašku v předsíňce. Zanechám vaší fantazii varianty toho, co následovalo a co mohlo následovat.
Dolů jsem se dostal, píšu toto na letišti poté, co mě podrobili té nejtvrdší prohlídce. Příště budu požadovat dámskou obsluhu, jiné mužské ruce v poklopci než moje nemám rád. Zasedli si na mě všichni: sprcha, vejtah i sekuriťáci na Heathrow.