K posouzení věci stačí citace jeho vysvětlení:
"Jedná se především o akt spravedlnosti, protože jsou tímto krokem odčiněny některé křivdy, které byly učiněny církvím a náboženským společnostem v průběhu komunistického režimu. Současně tím byly nastaveny základy pro nové moderní vztahy mezi státem na straně jedné a církvemi a náboženskými společnostmi na straně druhé."
Sám pojem "akt spravedlnosti" je dnes spíše rázu humoristického, ale budiž: křivda byla komunistickým režimem učiněna celé společnosti, paradoxně – i komunistům samotným. Sám Petr Nečas na oficiální návštěvě v Bavorsku velmi správně akcentoval, že je třeba se omluvit, že je třeba politovat, ale peníze nevydávat. Bavoři, včetně členů spolků vyhnanců, tuto rétoriku akceptovali, protože je rozumná.
Politické problém na české scéně by byl minimální, kdyby šlo výhradně o vydání zablokovaných majetků, tedy pozemků a nemovitostí. Zde je ono racionální jádro věci, ony majetkově blokované nemovitosti. Proč by neměly být odblokovány? Konec konců, proč jsou ještě dvacet let po takzvaném pádu komunismu blokovány? Problémy vyvolává ta náhrada za ušlé peníze minulosti. Proč mají církve dostat náhradu, když se kupříkladu restituce netýkaly akciových společností? Ale o tom asi opravdu nemá smysl hovořit. O akt spravedlnosti zde očividně nejde. Jde o puštění žilou státnímu rozpočtu, maskované frází o aktu spravedlnosti.
Pokud jde o ty moderní vztahy: až bude Nečas patřit politické minulosti,a to bude za chvíli, ukáže se, jak to s těmi moderními vztahy s církvemi je. Uvolněný majetek se rozkrade, církve budou bez prostředků a některý z Nečasových nástupců bude horovat o to, že je třeba podpořit nositele morální páteře národa, nebo jaké floskule se budou plácat. A že to tak bude, to lze předvídat s vidinou stoprocentního naplnění. Stručně: nažerou se přátelé přátel a církve ostrouhají a zaplatí to všechno občan, kterému se včas neřeklo, o co jde, když Nečasovu sestavu volil. Ovšem ten si napříště hodně bude rozmýšlet, jestli ještě někdy bude volit cokoli, co má jakkoli společného s čímkoli, co má s ODS vedenou Petrem Nečasem společného.
Tak třeba dnes ráno. Nora leží v pokoji na svém křesílku a podřimuje. Vařím si čaj. Varná konev hučí. Ljuba je s Norou v pokoji. Snažíme se udržet jakýsi dialog, ovšem ta konev fakt hodně hučí.
Co říkáš? Co? Neslyším. Ta konev strašně řve.
Tak nějak ten náš dialog vypadá. Do toho vysypu Noře do misky pár drobečků o celkové váze tří gramů. Nora se okamžitě probere a běží, aby zkontrolovala, jaké dobroty v misce přibyly.
Jestli ty její plácačky nefungují jako nějaký zesilovač.