Nicméně ta polarizace existuje a z ní vyplývají fauly a následují omluvy. Exkomunikace herce Dejdara za podporu Zemana ze strany Jiřího Stránského byl doposud nejtrapnější přešlap a od Stránského to byla medvědí služba pro Schwarzenbergovu kandidaturu. Stránský se omlouvá. Komické omlouvání vymámily ze Zemana feministky za to, že vtipkoval na téma znásilňování coby genetická výhoda. Zeman má štěstí, že není osobně odpovědný za únos Sabinek. Vážnější byla Zemanova omluva Schwarzenbergovi za blábol o hajlování v zámku jeho manželky. Tam šlo o kiks na úrovni Rádia Jerevan. Jestli se hajluje, tak ne na zámku paní Schwarzenbergové.
To jsou ale bezvýznamné kuriozity. Významnou kuriozitou se stal Jan Fischer. Tento člověk měl opravdu vážnou šanci na vítězství. Nedomrlým vystupováním v kampani jeho akcie klesly natolik, že se mu začalo říkat želé. Takže ho předhonil Schwarzenberg, k všeobecnému úžasu. Zhrzený želé Fischer nejdřív trucoval, pak podpořil Zemana a když jeho volební štáb podpořil Schwarzenberga, popřel podporu Zemanovi a doporučil, ať každý volí, koho chce. Čímž ztratil nárok na přízvisko želé, ostatně želé není nic špatného, želé je docela příjemná pochoutka. Jemu náleží přízvisko sliz.
Volí se v pátek. Těšme se na další omluvy.
Ale tak je to s vlastnostmi lidskými i psími: třeba nejsou ideální, ale jsou svojské a bez nich by dotyčný člověk i pes nebyl dotyčný.